Licencja (z j.łac. licet, „jest dozwolone“) stanowi jedną z wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości.
Czym jest licencja ?
Z dyspozycji art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że licencja jest to upoważnienie na korzystanie z autorskiego prawa majątkowego (utwór).
W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy przedmiotem prawa autorskiego w szczególności są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), a także plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe).
Jak podaje piśmiennictwo:
„Przez licencję należy rozumieć zezwolenie na korzystanie z praw do opatentowanego wynalazku, zarejestrowanego wzoru użytkowego albo utworu będącego przedmiotem Prawa autorskiego” tak J. Marciniuk (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz. Wyd. 18, Warszawa 2017, Legalis.
W jaki sposób można otrzymać licencję?
Licencję można otrzymać na podstawie zawartej umowy licencyjnej. W uzasadnieniu wyroku z dnia 6 grudnia 2022 r., II FSK 754/22, Legalis nr 2842258 Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że:
„W literaturze przedmiotu wskazano, że słowo «licencja» odnosi się do umowy o korzystanie z wynalazku, gdyż ustawodawca odróżnia umowę licencyjną, rozumianą jako czynność prawna, od licencji, która stanowi przedmiot tej umowy. Licencją jest upoważnienie do korzystania z wynalazku, który w strukturze umowy licencyjnej zajmuje pozycję przedmiotu świadczenia”.
Umowy licencyjne zostały uregulowane w Ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz.U. 2021. 324) oraz w Ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. 2022.2509).
W świetle art. 66 ust. 2 ustawy prawo własności przemysłowej uprawniony z patentu może w drodze umowy udzielić innej osobie upoważnienia (licencji) do korzystania z jego wynalazku (umowa licencyjna).
Przykład z orzecznictwa
Teza z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lutego 2016 r.
VI SA/Wa 2048/15, Legalis nr 1470999:
„Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Umowa licencyjna jest jedyną formą wyrażenia przez uprawnionego zgody na używanie znaku przez osobę trzecią, która jest przewidziana przepisami prawa (przy czym postanowienia umowy licencyjnej mogą być wplecione w treść innej umowy jak np. umowy dystrybucyjnej, agencyjnej, franchisingowej itp.).(…).”
Podstawa prawna:
- Art. 3 ust. 1 pkt 14 Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. 2023. 120)
- Art. 41 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. 2022.2509)
- Art. 66 ust. 2 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jedn. Dz.U. 2021. 324)
Stan prawny na dzień 14 września 2023 roku
Małgorzata Gach
Wanda Książek
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/
