Wierzyciel, o ile sam nie złoży wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika, powinien na bieżąco weryfikować, czy sąd upadłościowy właściwy dla siedziby dłużnika, nie wydał postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Ustalenie tego faktu ma o tyle kapitalne znaczenie, że sąd, ogłaszając upadłość, m.in. wzywa wierzycieli do zgłoszenia swoich wierzytelności w określonym terminie. Wierzyciel, który nie dochowa terminu i wierzytelność zgłosi po jego upływie ryzykuje nie tylko tym, że czynności już dokonane w postępowaniu będą wobec niego skuteczne, a jego wierzytelność uwzględni się tylko w planach podziału funduszów masy upadłości sporządzonych po jej uznaniu, ale także tym, że jeżeli wierzytelność zgłosi po zatwierdzeniu ostatecznego planu podziału funduszów masy upadłości, pozostawi się ją bez rozpoznania. Aby zatem uniknąć powyższych – ujemnych konsekwencji, należy monitorować w sądzie stan sprawy, w czym pomagają specjalistyczne portale internetowe czy strony internetowe sądów, np. upadlosci-warszawa.pl. Należy pamiętać, aby zgłoszenie wierzytelności zawierało wymagane ustawą elementy, przy czym szczególną uwagę zwracam na złożenie dowodów stwierdzających istnienie wierzytelności, a także na wskazanie kategorii, do której wierzytelność ma być zaliczona. Skuteczność odzyskania przynajmniej części należnego świadczenia, zależy także od tego, czy wierzyciel uzyskał od dłużnika, na etapie kreacji stosunku zobowiązaniowego, zabezpieczenie swojej wierzytelności. Prawo upadłościowe i naprawcze – w określonych sytuacjach – szczególnie chroni bowiem wierzycieli posiadających określone rodzaje zabezpieczenia, m.in. hipotekę, zastaw czy zastaw rejestrowy.
Autor: Bartłomiej Dobosiewicz, aplikant adwokacki
Gregorowicz-Ziemba Krakowiak Gąsiorowski Kancelaria Prawna
