W dniu 22 lutego 2016 r. wejdzie w życie Ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks Pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1220). Umowa o pracę na czas określony – właśnie tej umowy dotyczyć będzie zdecydowana większość zmian Kodeksu pracy wynikających z tej nowelizacji.
Umowa o pracę na czas określony – zmiany
Najbardziej istotne zmiany dotyczące tego rodzaju umowy wprowadzone nowelą dotyczą następujących kwestii:
- Ustawodawca przewidział, że umowa o pracę na czas określony może trwać maksymalnie 33 miesiące. Również w przypadku zawarcia pomiędzy tymi samymi stronami kilku umów o pracę na czas określony, łączny okres zatrudnienia tak ustalony nie może przekraczać 33 miesięcy. Istotne jest, iż ustawa dopuszcza zawarcie pomiędzy tymi samymi stronami wyłącznie trzech umów o pracę na czas określony. Co ważniejsze ustawa nie wprowadza żadnych regulacji dotyczących okresów pomiędzy tymi umowami. Jest to istne novum w porównaniu do obecnego stanu prawnego, w którym jest mowa o tym, że już trzecia umowa o pracę na czas określony staje się automatycznie umową o pracę na czas nieokreślony, ale dzieje się tak tylko jeśli odstępy czasowe pomiędzy kolejnymi umowami nie przekraczają jednego miesiąca.
- Po przekroczeniu okresu 33 miesięcy zatrudnienia na czas określony, umowa taka będzie traktowana jako zawarta na czas nieokreślony. Biorąc pod uwagę inne przepisy Kodeksu pracy, maksymalny okres terminowego zatrudnienia pracownika nie będzie mógł przekroczyć 36 miesięcy (tj. 3 miesiące umowy na okres próbny, 33 miesiące – umowa na czas określony),
- Ustawa przewiduje także możliwość odstępstw co do stosowania ww. regulacji do pewnych umów o pracę zawieranych na czas określony. Dotyczy to umów: 1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, 2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym, 3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji, 4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie – jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy. W zakresie umów o pracę na czas określony wskazanych w pkt. 4) powyżej (pracodawca jest zobowiązany powiadomić o zawarciu tego typu umowy i przyczynach takiego stanu rzeczy właściwego okręgowego inspektora pracy,
- Ustawodawca przewidział dalej, że każda umowa na czas określony może zostać wypowiedziana przez każdą ze stron, niezależnie od tego na jaki czas została zawarta i czy w jej postanowieniach uregulowano tę kwestię odrębnie. Obecnie okres wypowiedzenia będzie ukształtowany analogicznie jak w przypadku umów o pracę zawartych na czas nieokreślony tj. uzależniony będzie od okresu wykonywania umowy o pracę u danego pracodawcę (od 2 tygodni do 3 miesięcy). Wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony nie wymaga jednak pisemnego uzasadnienia. Ustalono nadto, że jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu takiej umowy, to wówczas pracownikowi przysługiwać będzie wyłącznie odszkodowanie.
- Ustawa nowelizująca wprowadziła nadto zasadę zgodnie z którą „Umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu.”
W kolejnym artykule zajmiemy się przepisami przejściowymi tj. przepisami dotyczącymi umów o pracę na czas określony funkcjonujących już w dacie wejścia w życie nowelizacji Kodeksu pracy.
WW.
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/
