W dniu 19 stycznia 2016 r. ukazała się ciekawa interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPP2/4512-1121/15/AD) dotycząca podatku VAT od podnajmu lokalu mieszkalnego wydana jednak w dość specyficznym stanie faktycznym.
We wniosku od wydanie interpretacji podatkowej Wnioskodawca wskazał, że jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością korzysta na podstawie umowy najmu zawartej ze Spółdzielnią mieszkaniową z lokalu mieszkalnego.
Wnioskodawca rozważa jednakże możliwość podnajmu tego lokalu mieszkalnego innemu podmiotowi będącemu osobą prawną. Z kolei tenże podnajemca zawsze umowę dalszego podnajmu na podstawie której odda ww. lokal mieszkalny w dalszy podnajem osobie fizycznej. Osoba fizyczna będzie wykorzystywała przedmiotowy lokal zgodnie z jego przeznaczeniem a zatem w celach mieszkaniowych. Natomiast zarówno Wnioskodawca jako najemca, jak i jego kontrahent (podnajemca – osoba prawna) będą posiadały w zawartych przez siebie umowach klauzulę, że przedmiotowy lokal będzie wykorzystywany wyłącznie w celach mieszkaniowych.
W takim stanie faktycznym Wnioskodawca zapytał organ podatkowy czy świadczona przez niego usługa w zakresie podnajmu lokalu mieszkalnego jest czynnością zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przepis ten zwalnia od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. W analizowanym stanie faktycznym istotne jest to, że umowa podnajmu ma zostać zawarta z przedsiębiorcą – osobą prawną, a ten dopiero zawrze umowę dalszego podnajmu z docelową osobą fizyczną, która w lokalu tym będzie mieszkać.
Podnajem lokalu mieszkalnego a podatek VAT – co na to organ podatkowy
Wnioskodawca uznał we wniosku, że jego usługi podlegają ww. zwolnieniu od podatku, zaś organ uznał jego stanowisko za prawidłowe.
Organ w uzasadnieniu interpretacji podniósł, że:
z przepisu art. 43 ust. 1 pkt. 36) u.p.t.u. wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. „Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:
- świadczenie usługi na własny rachunek,
- charakter mieszkalny nieruchomości,
- mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
Zaistnienie wszystkich wskazanych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na zastosowanie zwolnienia”.
„Podatnik podatku od towarów i usług będzie mógł (…) skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób nie budzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący – najemca – podnajemca”.
„Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że lokal mieszkalny zostanie przez Spółkę wynajęty osobie prawnej, która podnajmie go w celach mieszkaniowych. Zatem przyjąć należy, że w tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, usługa najmu lokalu mieszkalnego świadczona osobie prawnej na cele mieszkaniowe korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług”.
Ww. interpretacji podatkowej organ podatkowy uznał zatem, że podnajem lokalu mieszkalnego nawet w takim układzie, w którym najemca podnajął lokal mieszkalny osobie prawnej, zaś ta podnajęła lokal kolejnej osobie, tym razem osobie faktycznej do zamieszkania – pozostaje czynnością zwolnioną od podatku VAT.
Organ zwrócił nadto uwagę na celowość jasnego określenia w zapisach wszystkich zawieranych umów postanowień o wykorzystaniu lokalu wyłącznie w celach mieszkaniowych.
PW
