Hazard i gry dla wielu są jak hobby, dla innych bywają sposobem na zarabianie pieniędzy, czy nawet inwestowanie wolnych środków pieniężnych. Sama działalność związana z prowadzaniem gier i zakładów jest również przedmiotem regulacji prawnych, także na gruncie przepisów Kodeksu Cywilnego.
Zacznijmy od początku – czym są gry, a czym zakłady?
Dla lepszego wyjaśnienia istoty regulacji prawnych, odnoszących się do prowadzenia gier i zakładów, najpierw wydaje się zasadne wyjaśnienie istotę tych sformułowań. Zatem, zgodnie z Ustawą o grach hazardowych z 19.11.2009 r. gry należy podzielić na:
- Gry losowe – czyli gry prowadzone, celem uzyskania (wygrania) pieniędzy, czy innych wartościowych rzeczy, gdzie zasady tej gry są wskazane w regulaminie, ale jej ostateczny wynik jest zdeterminowany przypadkiem. Przykładem takich gier są między innymi: gry liczbowe, loterie fantowe, gry pieniężne;
- Gry na automatach – to również gry prowadzone, celem uzyskania pieniędzy albo wartościowych rzeczy, gdzie o wyniku (wygranej) decyduje przypadek, grający, biorący w nich udział korzystają w trakcie gry z maszyn różnego pochodzenia i rodzaju, np. automatycznych, komputerowych, teleinformatycznych itp.
Zakłady wzajemne jest to nic innego jak zawieranie zakładów, opartych na typowaniu prawdopodobnych wyników danych aktywności ludzi czy zwierząt w przyszłości (totalizatory) czy też zawieranie zakładów w temacie, czy dane zdarzenie wystąpi w przyszłości, czy nie, czy jaki będzie jego skutek (bukmacherstwo).
Kiedy i na jakich zasadach uczestnik może składać roszczenia w związku ze swoim udziałem w grze?
Podstawowym warunkiem jest oczywiście znajomość przez gracza regulaminu gry, w której bierze udział. Trudno bowiem, aby gracz kwestionował coś, co organizator gry już uprzednio opisał w tymże regulaminie, dopełniając wobec potencjalnych graczy obowiązku informacyjnego w tej sprawie.
Jeśli jednak okaże się, że w ustaleniu przykładowo wyniku gry zastosowano zasady, nie uwzględnione w regulaminie, co mogło narazić część graczy na niesprawiedliwie traktowanie, oczywiście zasadne wydaje się skierowanie roszczenia wobec organizatora gry.
Kierując jednak takie, czy inne roszczenia wobec organizatora gry, uczestnik musi pamiętać, że ulega ono przedawnieniu. Zatem, może je skutecznie zgłosić tylko w czasie 6 miesięcy od dnia ich wymagalności.
Kiedy przedmiotem roszczenia będzie np. wypłata kwoty wygranej, czy dodatkowej kwoty wygranej, wnoszący roszczenie musi również okazać dowód udziału w grze.
Zaznaczyć przy tym trzeba, że uczestnik nie może zgłosić roszczenia wobec organizatora gry, gdy okaże się, iż brał udział w grze zorganizowanej z naruszeniem przepisów Ustawy o grach hazardowych. Umowa w zakresie takiej gry, czy udział są zawsze nieważne.
Kończąc, należy podkreślić, że prowadzenie gier losowych, automatycznych, zakładów jest objęte specjalnymi regulacjami. Wszelakie umowy o prowadzenie gier, będące naruszeniem, czy obejściem przepisów Ustawy o grach hazardowych, są nieważne.
Uczestnicy gier tego typu powinni dokładnie zapoznać się z regulaminem ich prowadzenia. Ewentualne zaś roszczenia wobec organizatora gry uczestnicy gier mogą jedynie zgłaszać w czasie maksymalnie sześciu miesięcy od dnia ich wymagalności. Uczestnicy gier hazardowych, dochodząc od organizatora gry wypłaty wygranej, bezwzględnie dla celów dowodowych muszą dysponować dowodem uczestnictwa w takiej grze. W przypadku braku takiego dowodu, czy problemów ze stwierdzeniem jego autentyczności, może stanowić to okoliczność przesądzającą o wstrzymaniu wypłaty dla takiego podmiotu.
JJ.
