Artykuł odpowiada na pytanie w jaki sposób należy rozliczyć podatek dochodowy w działalności nierejestrowej, a zatem w działalności nie podlegającej wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Działalność nierejestrowa nie podlega wprawdzie zgłoszeniu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, ale nie zwalnia osoby fizycznej, która ją wykonuje z rozliczenia prowadzonej działalności w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT [1] zgodnie z którym osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Podatek dochodowy w działalności nierejestrowej – opodatkowanie według zasad ogólnych
Przychody uzyskane z prowadzenia działalności nierejestrowej w 2018 r. są opodatkowane wyłącznie według skali podatkowej tj. wg stawek 18% lub od kwoty 85.525 zł wg. stawki 32% (zasady ogólne).[2]
Oznacza to, że nie można w tym przypadku zastosować stawki liniowej w wysokości 19%, ani też karty podatkowej albo rozliczyć działalności ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Prowadzenie działalności nierejestrowej należy rozliczyć po zakończeniu roku podatkowego 2018 w terminie do 30 kwietnia 2019 r. Dochód z działalności nierejestrowej sumuje się innymi dochodami rozliczanymi według skali podatkowej np. z dochodami z umowy o pracę, zlecenia czy z umowy o dzieło.
Przychody z „innych źródeł”
W świetle art. 20 ust. 1 lit. ba) w powiązaniu z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT przychody osiągane z działalności nierejestrowej zaliczane są do przychodów z „innych źródeł”.
Co istotne, podatnik nie ma obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy. Stanowi o tym art. 44 ust. 1c ustawy o PIT w myśl którego podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, może ale nie musi w ciągu roku podatkowego wpłacać miesięcznie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Art. 44 ust. 1d ustawy o PIT wskazuje, że jeżeli podatnik dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty takiej zaliczki wówczas jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego.
W zeznaniu rocznym PIT-36 w części „Inne źródła” podatnik wpisuje wartość przychodu. Uzyskany przychód podatnik może pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu związane z działalnością nierejestrową i wtedy zmniejszy się jego podatek dochodowy.
Przykład:
Podatniczka wykonuje i sprzedaje pantofle wełniane. Załóżmy, że sprzedaje je po 25 zł za parę. Koszt zakupu materiału potrzebnego do wykonania jednej pary wynosi 10 zł. Podatniczka posiada stosowne faktury imienne. Podlicza swój miesięczny przychód tj. 25 zł x ilość sprzedanych pantofli i tej kwoty wtedy nie pomniejsza o poniesione koszty. Koszty te będą podlegać odliczeniu dopiero w zeznaniu rocznym PIT – 36.
W kolejnym artykule dalsze informacje, szczególnie jeśli chodzi o koszty uzyskania przychodów w działalności nierejestrowej.
Podstawa prawna:
– art. 3 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1ba, art. 22 ust. 1, art. 27, art. 44 ust.1c – 1d Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. 2018. 1509)
Objaśnienie:
[1] ustawa o PIT: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. 2018. 1509)
[2] art. 27 ust. 1 ustawy o PIT
Stan prawny na 27 listopada 2018 roku
W.K.
Zapraszamy do kontaktu z Kancelarią, jeśli artykuł ten Państwa zainteresował lub potrzebują Państwo więcej informacji
