Orzecznictwo sądów administracyjnych a interpretacje podatkowe

W dniu 28 lutego 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny  w Łodzi  wydał wyrok  w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 790/18. Niniejsze orzeczenie jest jeszcze nieprawomocne, ale warto poznać pogląd WSA w sprawie uwzględniania przez organ skarbowy w wydawanych interpretacjach indywidualnych linii orzeczniczej sądów administracyjnych, na które powołuje się podatnik. Z zatem jak mają się interpretacje podatkowe do wyroków sądów administracyjnych zapadłych w analogicznych sprawach?

Przypomnijmy …

Na wniosek podatnika indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydaje  Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS). Z art. 14b ust. 3 Ordynacji podatkowej (O.p.) [1] wynika, że wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej powinien zawierać:

• wyczerpujący opis stanu faktycznego lub przyszłego zdarzenia podatkowego,
• zapytanie interpretacyjne,
• stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Przeczytaj także:

Interpretacja przepisów prawa podatkowego (2)

W uzasadnieniu swojego stanowiska wnioskodawca obok podania właściwych przepisów podatkowych często wskazuje orzeczenia sądów administracyjnych  zapadłych w podobnych sprawach. Organy podatkowe generalnie nie biorą ich wcale pod uwagę.

Przykład z jednej z interpretacji indywidualnych z roku 2019:

„Zdaniem Wnioskodawcy, opisane Usługi podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a u.p.t.u. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy: (-) .

„(-) Dodać również należy, że konieczność wykładni art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT w świetle orzecznictwa TSUE oraz ukształtowanej w tym orzecznictwie definicji „zarządzania” jest w pełni akceptowana w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, czego wyrazem są np. wyroki WSA w Warszawie z 17 stycznia 2013 r. sygn. III SA/Wa 1466/12 i III SA/Wa 1467/12”.

W wydanej interpretacji indywidualnej organ skarbowy uznał, że „stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe”. (-) „Z kolei w kwestii powołanych wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, iż powołane przez Zainteresowanego wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa” [2] – wyjaśnił.

Pogląd WSA w Łodzi w sprawie pominięcia orzecznictwa sądów administracyjnych, na które powołuje się podatnik we wniosku o interpretację indywidualną

Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Łodzi rozpoznawał skargę podatniczki na interpretację Dyrektora KIS  dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Rozpoznając skargę na interpretację indywidualną prawa podatkowego sąd administracyjny „bada prawidłowość wydania oraz poprawność merytoryczną wyrażonej w niej oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z jej prawnym uzasadnieniem” [3] .

W uzasadnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej „skarżąca oparła swoje stanowisko na wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 21 listopada 2012 r., II FSK 556/11; z dnia 24 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1014/14 oraz z dnia 18 stycznia 2018 r., II FSK 3633/15. Organ interpretacyjny podkreślił, że dokonał analizy poglądów wyrażonych w tych wyrokach, konstatując, że są to rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, nie mogą zatem wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej sprawy i nie stanowią źródła prawa”.

Jakie stanowisko w tej sprawie przedstawił WSA ?

W wyroku z dnia 28 lutego 2019 r. WSA uchylił zaskarżoną interpretację i pouczył organ interpretacyjny, żeby uwzględnił „w swoich rozważaniach wskazane wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także pogląd prawny zawarty w niniejszym uzasadnieniu”[4].

Uzasadniając niniejszy wyrok podkreślił, że orzecznictwo sądowe „w zakresie interpretacji podatkowych (ogólnych i indywidualnych) (-) ma normatywne przełożenie na tworzenie warunków jednolitego stosowania prawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej. (-)”.

Powołał się na wyrok Naczelnego  Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. akt II FSK 545/11 zgodnie z którym „orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych.(-) W ocenie NSA obowiązujący od dnia 1 lipca 2007 r. art. 14e § 1 O.p. [5] wychodzi poza zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie, w której on zapadł i nadaje orzecznictwu sądów administracyjnych walor normatywny także w stosunku do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). (-) Jego zaś nieuzasadnione pomijanie narusza wyrażoną w art. 121 § 1 O.p. zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych”.

Przepis art. 14e par. 1 Ordynacji podatkowej a orzecznictwo sądów administracyjnych

Z dyspozycji art. 14e par.  1 pkt 1 Ordynacji podatkowej Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. „Wprawdzie nakaz uwzględniania orzecznictwa sądowego (w tym rzecz jasna sądów administracyjnych) sformułowany został expressis verbis w przepisie dotyczącym zmiany interpretacji indywidualnej (ogólnej), to jednak musi mieć on odniesienie do samych interpretacji. (-)

Z tych też względów w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej organ interpretacyjny nie może pominąć (-) omówienia istniejącego orzecznictwa sądowego, (-) tym bardziej, że powoływała się na nie strona skarżąca. Zdaniem Sądu organ interpretacyjny może nie zgodzić się z poglądem wyrażonym w prawomocnym wyroku sądowym (w szczególności w przypadku istnienia rozbieżności w orzecznictwie), ale w takim wypadku winien w uzasadnieniu interpretacji odnieść się wyczerpująco do powodów braku akceptacji określonego stanowiska” – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w  uzasadnieniu wyroku z dnia 6 grudnia 2012 r. w sprawie I SA/Gl 369/12.

Podstawa prawna:

– art. 14e par. 1 pkt 1 , art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej (tekst jedn.  Dz.U 2018.800)

Objaśnienie:

[1] Ordynacja podatkowa: Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. 2018.800)

[2] Interpretacja indywidualna (znak: 0113-KDIPT1-2.4012.853.2018.2.JS) wydana przez Dyrektora KIS w dniu 14 marca 2019 roku.

[3] Tak wynika z uzasadnienia wyroku WSA w Gliwicach z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 369/12 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/29C1A59335 (dostęp w dniu 7 maja 2019 r.)

[4] Wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 lutego 2019 r. , sygn. akt I SA/Łd 790/18 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FB14472951 (dostęp w dniu 7 maja 2019 r.)

Stan prawny na 7 maja 2019 roku

Wanda Książek – współpracownik Portalu   

Zapraszamy do kontaktu z Kancelarią, jeśli artykuł ten Państwa zainteresował lub potrzebują Państwo więcej informacji.