Ochronę pracownika przed bezprawnym wypowiedzeniem umowy o pracę gwarantuje szereg uregulowań zawartych w Kodeksie Pracy. W razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, podstawowym środkiem ochrony pracownika jest uprawnienie do wniesienia odwołania od tej decyzji do sądu pracy, w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Ponadto, zgodnie z art. 41 Kodeksu Pracy, pracownik objęty jest szczególna ochroną w czasie urlopu, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, takiej jak nieobecność z powodu choroby. W tych bowiem okresach ochronnych, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę.
Pracownicy, próbując zapobiec utracie miejsca pracy, coraz częściej sięgają jednak do inny środków, które, w ich ocenie, pozwolą na formalne kwestionowanie możliwości wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę.
Jednym ze sposobów uniknięcia wypowiedzenia umowy o pracę jest odmowa przyjęcia pisma zawierającego decyzje pracodawcy o wypowiedzeniu umowy. Zaznaczyć jednak należy, iż takie działanie nie ochroni pracownika przez utrata zatrudnienia, gdyż odmowa odbioru pisma stanowiącego wypowiedzenie umowy o pracę, nie wstrzymuje skutków decyzji pracodawcy. Warunkiem skuteczności decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę jest bowiem umożliwienie pracownikowi zapoznania się z jej treścią. Jeżeli warunek ten zostanie spełniony, fakt pokwitowania przez pracownika odpowiedniego pisma, bądź też odmowa jego przyjęcia, nie ma wpływu na skuteczność decyzji pracodawcy o wypowiedzeniu pracownikowi umowy o pracę
Powyższe stanowisko zostało w sposób jednoznaczny potwierdzone w orzecznictwie Sądu Najwyższego, który m.in. w wyroku z dnia 13 grudnia 1996 roku, wydanym w sprawie o syng. akt. I PKN 41-96, stwierdził, iż „Odmowa przyjęcia przez pracownika pisemnego oświadczenia woli pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę, zawierającego prawidłowe pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy (art. 30 § 5 KP w związku z art. 264 § 1 KP), nie wpływa na skuteczność dokonanego wypowiedzenia i nie stanowi podstawy do przywrócenia uchybionego terminu.”.
Pracownicy coraz częściej starają się również wykorzystać ochronę zagwarantowaną przez art. 41 Kodeksu Pracy i w chwili podjęcia przez pracodawcę decyzji
o wypowiedzeniu umowy o pracę, idą na zwolnienie lekarskie. Takie działanie nie zapewnia jednak ochrony przez utratą zatrudnienia. Wypowiedzenie umowy
o pracę jest bowiem skuteczne, jeżeli w dniu dokonania wypowiedzenia umowy
o pracę pracownik jest obecny w pracy i wykonuje swoje obowiązki. W takim przypadku, pracownik nie jest objęty ochroną przez wypowiedzeniem umowy o pracę. Jeżeli więc pracownik, po otrzymaniu decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę idzie na zwolnienie lekarskie, nie zapobiegnie on skutecznie utracie miejsca pracy (uchwała Sądu Najwyższego, z dnia 11 marca 1993 roku, I PZP 68/92).
Wypowiedzenie umowy o pracę jest wadliwe jedynie w przypadku, gdy pracodawca wypowiada pracownikowi umowę o pracę, w czasie, gdy pracownik ten przebywa już na zwolnieniu lekarskim, lub gdy pracownik nie świadczy pracy, a jedynie przyniósł do zakładu pracy zwolnienie lekarskie.
Nieskutecznym sposobem uniknięcia decyzji pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę jest również przynoszenie przez pracowników zwolnień lekarskich ze skutkiem wstecznym, obejmującym dzień poprzedzający wypowiedzenie umowy o pracę. W takim przypadku pracownik nie korzysta bowiem z ochrony przed wypowiedzeniem umowy o prace.
Zarówno więc odmowa przyjęcia pisma zawierającego decyzję pracodawcy o wypowiedzeniu pracownikowi umowy o pracę, jak i uzyskanie przez pracownika zwolnienia lekarskiego po otrzymaniu wypowiedzenia, nie wpływa na skuteczność decyzji pracodawcy, a co za tym idzie, nie chroni pracownika przez utratą miejsca pracy.
Autor: Karolina Frańczak, prawnik w Kancelarii Stopczyk & Mikulski
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/