Zbiórki publiczne regulowane są Ustawą z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U. z 1933 r. , Nr 22, poz. 162 z późniejszymi zmianami – Ustawa) oraz przepisami Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie sposobu przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami (Dz. U. z 2003 r., Nr 199, poz. 1947 – Rozporządzenie).
Zbiórka publiczna to, w myśl ustawowej definicji, wszelkie publiczne zbieranie ofiar w gotówce lub w naturze na pewien z góry określony cel.
Ustawa przewiduje wymóg uzyskania pozwolenia władzy na przeprowadzenie zbiórki publicznej.
Pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone wówczas, gdy cel zbiórki nie jest przeciwny prawu oraz ze stanowiska interesu publicznego jest godny poparcia. Za takie cele, w myśl Ustawy, uważa się przede wszystkim cele religijne, państwowe, oświatowe, kulturalno – społeczne i społeczno opiekuńcze.
Pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone jedynie stowarzyszeniom i organizacjom posiadającym osobowość prawną albo komitetom organizowanym dla przeprowadzenia określonego celu. Z odrębnych przepisów wynika zakaz przeprowadzenia zbiórek publicznych m.in. przez partie polityczne oraz komitety wyborcze partii politycznych, komitety wyborcze w wyborach prezydenckich, w wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz na cele kampanii wyborczej w wyborach wójta, burmistrza albo prezydenta miasta.
Wynik zbiórki i sposób przeznaczenia zebranych w ramach tej zbiórki ofiar, powinien być przekazany organowi, który wydał pozwolenie, oraz ogłoszony w terminie jednego miesiąca w prasie o zasięgu obejmujących co najmniej obszar, na którym zbiórka została przeprowadzona.
Podkreślić należy, iż władza, która wydała pozwolenie, może je cofnąć w każdym czasie m. in. wtedy gdy uzna, iż zbiórka jest przeprowadzana niezgodnie z przepisami Ustawy albo jeśli ofiary uzyskiwane ze zbiórki nie są przeznaczane na właściwy cel. W takim przypadku, środki zebrane w ramach takiej zbiórki mogą zostać przekazane na cele humanitarne jednej z instytucji społeczno – opiekuńczych lub oświatowych.
Szczegółowe warunki dotyczące przeprowadzania zbiórek publicznych określa Rozporządzenie. Zgodnie z jego treścią, zbiórka publiczna ofiar w gotówce może być przeprowadzona w formie: dobrowolnych wpłat na konto, założone osobno dla każdej zbiórki; zbierania ofiar do puszek kwestarskich oraz skarbon stacjonarnych, umieszczanych za zgodą ich właścicieli lub użytkowników.; sprzedaży cegiełek wartościowych lub sprzedaży przedmiotów i usług. Zbieranie ofiar w naturze może być dozwolone w przypadku, gdy wszystkie dary będą mogły być w niezmienionej postaci zużyte na cel określony w pozwoleniu.
Przepisów Ustawy, konsekwentnie przepisów Rozporządzenia nie stosuje się np. do zbierania ofiar na cele religijne; do zbiorek przeprowadzanych w drodze loterii pieniężnych lub fantowych, jeśli takie zbiórki nie są przeprowadzane w miejscach publicznych. Szerszy zakres wyłączeń zawierają przepisy Ustawy.
Przeprowadzanie zbiorki publicznej bez wymaganego zezwolenia jest wykroczeniem, zagrożonym karą grzywny.
Autor: Rafał Rozwadowski, aplikant adwokacki w Kancelarii STOPCZYK & MIKULSKI
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/