Strona główna Aktualności Jak wygląda licytacja ruchomości (cz. 2) ?

Jak wygląda licytacja ruchomości (cz. 2) ?

6 września 2017

1524

W poprzednim artykule z cyklu była mowa o tym co podlega licytacji ruchomości oraz jak wygląda ogłoszenie o licytacji. Dzisiaj trochę o samej licytacji.

Przeprowadzenie licytacji ruchomości

Licytacja odbywa się publicznie. W przetargu nie mogą uczestniczyć: dłużnik, komornik, ich małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo, osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym oraz licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej licytacji. Do odbycia przetargu wystarcza stawienie się jednego licytanta.

Udział w przetargu możliwy jest za pośrednictwem pełnomocnika. Pełnomocnictwo do udziału w przetargu powinno być stwierdzone dokumentem z podpisem urzędowo poświadczonym, chyba że chodzi o pełnomocnictwo udzielone adwokatowi lub radcy prawnemu. Szczegółowy sposób przeprowadzenia licytacji określają stosowne przepisy wykonawcze.

Do skutku sprzedaży ruchomości na rzecz nabywcy dochodzi z chwilą przybicia. Od tego czasu należą do nabywcy także pożytki ruchomości.

Wierzyciel lub dłużnik mogą zaskarżyć udzielenie przybicia w razie naruszenia przepisów o publicznym charakterze licytacji, o najniższej cenie nabycia i o wyłączeniu od udziału w przetargu. Skarga powinna być zgłoszona do protokołu licytacji. Skarga na udzielenie przybicia ruchomości ulegających szybkiemu zepsuciu nie przysługuje. Jeżeli w ciągu dwóch tygodni skarga nie zostanie rozstrzygnięta, nabywca może w ciągu dalszego tygodnia zrzec się nabycia ruchomości i odebrać zapłaconą sumę. Gdy nabywca skorzysta z uprawnienia przewidzianego w paragrafie poprzedzającym albo gdy sąd odmówi przybicia, licytacja będzie uznana za niedoszłą do skutku.

W przeciwnym przypadku nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia natychmiast po udzieleniu mu przybicia. Gdy jednak cena nabycia przewyższa pięćset złotych, obowiązek nabywcy ogranicza się do złożenia natychmiast jednej piątej ceny, nie mniej jednak niż pięćset złotych, przy czym resztę ceny, na którą zalicza się złożoną rękojmię, uiszcza się w dniu następnym w godzinach urzędowania kancelarii komorniczej lub na rachunek bankowy komornika do godziny osiemnastej dnia następnego. Jeżeli ten dzień przypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, cenę uiszcza się w następnym dniu po dniu albo dniach wolnych od pracy.

Nabywca, który w przepisanym terminie nie uiści ceny w całości lub części, traci prawa wynikające z przybicia. Jeżeli nabywca nie uiści w terminie sumy przypadającej do zapłaty natychmiast przy udzieleniu przybicia, komornik wznowi niezwłocznie przetarg tych samych ruchomości, rozpoczynając od ceny wywołania, przy czym opieszały nabywca nie może nadal uczestniczyć w licytacji. W razie niezapłacenia w terminie reszty ceny płatnej dnia następnego po licytacji, będzie wyznaczona ponowna licytacja na warunkach pierwszej.

Natomiast od nabywcy zwolnionego z obowiązku wpłacenia rękojmi, który nie dopełnił obowiązku zapłaty ceny lub jej części w przepisanym terminie, komornik ściąga sumę odpowiadającą jednej dziesiątej sumy oszacowania. Na sumę ściąganą przez komornika zalicza się kwoty wpłacone przez nabywcę.

Skutki uprawomocnienia się przybicia

Po uprawomocnieniu się przybicia i zapłaceniu całej ceny nabywca staje się właścicielem nabytych ruchomości. Gdy sąd odmówi przybicia, wypłacona cena nabycia ulega zwrotowi.

Nabywca rzeczy staje się jej właścicielem bez żadnych obciążeń i powinien ją natychmiast odebrać. Nabywcy nie przysługują roszczenia z tytułu rękojmi za wady rzeczy. Przeciwko nabywcy nie można podnosić zarzutów, co do ważności nabycia (art. 879 k.p.c.).

Co w przypadku, gdy nie doszło do licytacji?

Jeżeli licytacja nie doszła do skutku, wierzyciel może w ciągu dwóch tygodni, od otrzymania zawiadomienia komornika, żądać wyznaczenia drugiej licytacji lub przejąć na własność ruchomości wystawione na sprzedaż albo niektóre z nich w cenie nie niższej od ceny wywołania.

Jeżeli druga licytacja nie doszła do skutku, wierzycielowi w ciągu dwóch tygodni od otrzymania zawiadomienia komornika przysługuje prawo przejęcia ruchomości na własność za cenę nie niższą od ceny wywołania. W tym wypadku stosuje się odpowiednio przepis art. 875 § 2. Jeżeli wierzyciel nie skorzystał z prawa przejęcia ruchomości na własność, komornik umorzy postępowanie co do rzeczy niesprzedanej lub nieprzejętej na własność.

Zaspokojenie wierzyciela

Zaspokojenie wierzyciela lub wierzycieli następuje przez podział sumy uzyskanej przez egzekucję według planu jej podziału. Plan podziału sporządza komornik niezwłocznie po złożeniu na rachunek depozytowy Ministra Finansów sumy ulegającej podziałowi.

Z zajętych pieniędzy komornik ma obowiązek zaspokoić wierzycieli, przy czym, jeżeli zajęte pieniądze nie wystarczają na zaspokojenie wszystkich wierzycieli, obowiązany jest złoży je na rachunek depozytowy Ministra Finansów w celu podziału. Złożenie na rachunek depozytowy Ministra Finansów nastąpi również wówczas, gdy zgłoszono zarzut, że osobie trzeciej przysługuje do zajętych pieniędzy prawo stanowiące przeszkodę do wydania ich wierzycielowi. Sąd postanowi wydać pieniądze wierzycielowi, jeżeli w ciągu miesiąca od złożenia ich na rachunek depozytowy Ministra Finansów nie będzie złożone orzeczenie właściwego sądu zwalniające od zajęcia lub wstrzymujące wydanie pieniędzy.

Podstawa prawna: