Strona główna Inne Świadczenie alimentacyjne to nie darowizna

Świadczenie alimentacyjne to nie darowizna

4774
PODZIEL SIĘ

Normalną sytuacją jest wspieranie przez rodziców dzieci, w tym w szczególności dzieci studiujących. Pojawić się może zatem pytanie czy wsparcie finansowe pełnoletnich dzieci to darowizna na ich rzecz, która na podstawie przepisów Ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. z 2016 r. poz. 205 ze zm.) powinna generalnie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Darowizna dla dzieci – opodatkowanie

Zaznaczyć trzeba, że zgodnie z przepisami ww. ustawy darowizny od rodziców dla dzieci są zwolnione od podatku, jednakże skuteczność tego zwolnienia zależna jest od zgłoszenia takiej darowizny do urzędu skarbowego, poza tym powinna być ona dokonana generalnie na rachunek bankowy obdarowanego (art. 4a ww. Ustawy). W przypadku niedopełnienia tych obowiązków kwota darowizny przekraczająca 9637 zł powinna już podlegać opodatkowaniu.

Świadczenie alimentacyjne – opodatkowanie

Inna jest jednakże sytuacja, w przypadku zakwalifikowania ww. kwot jako świadczenia alimentacyjnego. Zgodnie z art. 133 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 583 ze zm. dalej: k.r.o.) – na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny względem dziecka, jeżeli nie jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie, a dochody z majątku dziecka nie wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania lub dziecko jest wprawdzie w stanie utrzymać się samodzielnie, ale znajduje się w niedostatku.

Zaznaczyć trzeba, że kwoty przekazywanych świadczeń alimentacyjnych nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Istotne jest bowiem to, że w zakres czynności i zdarzeń prawnych opodatkowanych tym podatkiem nie wchodzą świadczenia o charakterze alimentacyjnym otrzymywane przez dzieci od rodziców.

Świadczenie alimentacyjne to nie darowizna

Sprawą taką zajmował się ostatnio Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z dnia 9 maja 2016 r., sygn. IPPB2/4515-45/16-4/MZ). Wnioskodawczynią, która wystąpiła o wydanie interpretacji podatkowej była studentka, która podjęła studia za granicą. Przez okres studiów otrzymywała od rodziców kwoty pieniężne na pokrycie kosztów utrzymania. Dopiero w 2016 roku Wnioskodawczyni podjęła pracę zarobkową za granicą. Wnioskodawczyni nie posiadała majątku, z którego dochody wystarczałyby na utrzymanie się podczas studiów i do czasu podjęcia pracy. Posiadane środki nie wystarczały na pokrycie zwykłych potrzeb życiowych za granicą. Pieniądze te były wydatkowane m.in. na pokrycie kosztów zamieszkania, wyżywienia i komunikacji oraz oświatowe (książki i materiały studenckie itp.). Ze względu na fakt, iż wnioskodawczyni nie podpisała żadnej umowy darowizny z rodzicami była zainteresowana skutkami podatkowymi otrzymywania ww. świadczeń od rodziców.

Interpretacja wnioskodawczyni szła w tym kierunku, że ww. środki pochodzące od rodziców były jedynie świadczeniami alimentacyjnymi a nie darowiznami. W związku z tym nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Organ podatkowy w całości potwierdził zasadność stanowiska wnioskodawczyni, która argumentowała m.in. w ten sposób:

  • „Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy stanowi, że oboje rodzice obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym (Art. 27 K.r.o.). Potrzeby rodziny to wspólne potrzeby całej grupy rodzinnej (np. mieszkanie) i potrzeby indywidualne jej członków (np. ubranie, wyżywienie, podręczniki). Celem spoczywającego na małżonkach obowiązku jest więc zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowania rodziny jako całości, a także zaspokojenie uzasadnionych (z uwagi np. na wiek, stan zdrowia, zainteresowania) potrzeb poszczególnych jej członków, przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej członków rodziny. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego”.
  • „Zakres świadczeń alimentacyjnych należnych dziecku od rodziców z tytułu obowiązku alimentacyjnego obejmuje także wydatki o charakterze naukowym i oświatowo-wychowawczym, a więc między innymi środki na uzyskanie wykształcenia średniego i studiów wyższych (zob: wyrok NSA – we Wrocławiu z 21 maja 1997 r., sygn. ISA/Wr 646/96)”.
  • „W sytuacji, gdy dziecko nie jest samodzielne ekonomicznie, kwoty pieniężne przekazane przez rodzica na dziecko pozostające na utrzymaniu rodzica w związku z nauką dziecka, nie stanowią darowizny, lecz są jedynie wykonaniem obowiązku alimentacyjnego”.
  • „Wywiązując się z obowiązku alimentacji, rodzice dokonują więc wielu świadczeń majątkowych (np. na odzież, edukację, książki, żywność) na rzecz dzieci, często też pełnoletnich, małżeńskich i pozamałżeńskich. Jednak nie są to darowizny. Przez umowę darowizny bowiem darczyńca, zgodnie ze swoją wolą i bez istnienia jakiegokolwiek obowiązku prawnego, nieodpłatnie obdarowuje inną osobę. Skoro zaś obowiązek alimentacyjny jest przewidziany w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, to jego wykonanie nie może być dobrowolną darowizną. Wobec powyższego są to świadczenia alimentacyjne, które pozostają poza zakresem podatku PSD. Świadczenia alimentacyjne nie są wymienione w art. 1 ustawy o PSD, pozostają poza zakresem opodatkowania tym podatkiem, Wnioskodawczyni nie zawarła umów darowizny z rodzicami wobec tego nie ma podstaw prawnych do opodatkowania dokonanych przelewów PSD”.

 PW.