Spółka osobowa jest spółką handlową. Zostaje utworzona poprzez zawarcie pisemnej umowy przez co najmniej dwóch wspólników. Mogą nimi być osoby fizyczne, osoby prawne lub inna spółka osobowa.
Do spółek osobowych zaliczamy spółkę: jawną, partnerską, komandytową, oraz komandytowo-akcyjną. Ich regulacja prawna została zawarta w art. 8-10(1) Kodeksu spółek handlowych.
Zobacz: #Poznaj się na spółkach – PORÓWNYWARKA SPÓŁEK
Umowa spółki osobowej – w jakiej formie
W przypadku spółki jawnej i partnerskiej umowa spółki musi być zawarta:
- w formie pisemnej pod rygorem nieważności,
- w formie aktu notarialnego: jeśli wkładem wspólnika jest nieruchomość,
- z podpisami notarialnie poświadczonymi: jeśli wkładem wspólnika jest np. przedsiębiorstwo lub zorganizowana cześć przedsiębiorstwa.
Umowa spółki komandytowej musi zawarta w formie aktu notarialnego, podobnie jak statut spółki komandytowo-akcyjnej.
W umowie spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez wniesienie wkładów (majątek spółki) oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.
ISTOTNE!
Spółka osobowa powstaje z chwilą wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego (wpis o charakterze konstytutywnym).
Czym charakteryzuje się osobowa spółka handlowa?
Celem spółki osobowej jest prowadzenie działalności gospodarczej pod własna firmą. Na podstawie art. 8 par. 1 Kodeksu spółek handlowych (k.s.h.) spółka osobowa posiada zdolność prawną i zdolność sądową. Może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Osobowa spółka handlowa nie posiada organów (np. zarządu, rady nadzorczej). W niektórych jednak przypadkach może występować zarząd np. w spółce partnerskiej czy rada nadzorcza w spółce komandytowo-akcyjnej.
Na podstawie art. 9 k.s.h. zmiana postanowień umowy spółki wymaga zgody wszystkich wspólników, chyba że umowa stanowi inaczej. Zgodnie z treścią art. 10 § 1 – 2 k.s.h. ogół, czyli całość praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę wtedy, gdy wynika to z treści umowy spółki. W tym celu konieczna jest pisemna zgoda wszystkich pozostałych wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Zaznaczyć trzeba, że akcjonariusze w spółce komandytowo-akcyjnej dysponują w tej spółce akcjami, zaś do zbywania akcji w spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się przepisy jak do zbywania akcji w spółce akcyjnej. W tym zatem przypadku sytuacja kształtuje się nieco odmiennie, szczególne zasady w tym zakresie wprowadzać może statut S.K.A.
Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką. Oznacza to, że spółka osobowa w pierwszej kolejności ponosi odpowiedzialność za zaciągnięte zobowiązania. W przypadku, gdy egzekucja z majątku spółki jest bezskuteczna, wierzyciel spółki może skierować egzekucję do dowolnie wybranego wspólnika, do kilku z nich albo do wszystkich wspólników. Regulację prawną w tym zakresie zawiera art. 22 § 2 i art. 31 § 1 k.s.h. Istnieją jednak od tego wyjątki. W tym zakresie wskazać trzeba, że |odpowiedzialność komandytariusza w spółce komandytowej jest odnoszona do wysokości sumy komandytowej, zaś odpowiedzialność akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej pozostaje wyłączona. Wynika to ze szczególnego charakteru ww. wspólników w tych formach spółek osobowych.
Podstawa prawna:
Art. 8 -10(1), art. 22 § 2 , art. 31 § 1 Kodeksu spółek handlowych (t.j. Dz.U.2020.1526)
Stan prawny na dzień 21 grudnia 2021 r.
Małgorzata Gach
Wanda Książek
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/