Reklama i reprezentacja: Wydatki świąteczne przedsiębiorcy a koszty podatkowe 2017 (3)

Niniejszy artykuł omawia kwestię rozliczania przez przedsiębiorcę wydatków (kosztów) świąteczno-noworocznych na reprezentację. Została w nim wykorzystana linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz indywidualne interpretacje podatkowe.

Dobiega końca rok kalendarzowy 2017. Dla przedsiębiorców jest to czas na podsumowanie działalności firmy oraz podziękowanie  dla  osób, które przyczyniły się w tym roku do jej sukcesu na rynku.  Formą podziękowania dla kontrahentów mogą być kosze prezentowe, bilety na imprezy sportowe, bilety na koncerty świąteczno-noworoczne wręczane w czasie wspólnych spotkań w okresie świątecznym.

Czym jest reprezentacja ?

Termin „reprezentacja” nie ma swojej definicji w obowiązujących przepisach podatkowych. Zatem, „reprezentację” należy zatem postrzegać jako wszelkie działania związane z tworzeniem wizerunku przedsiębiorcy, utrzymywaniem dobrych relacji z kontrahentami, (-). Przede wszystkim zaś jest to właśnie dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz, pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy (-)”.  [1]

Z wyroku NSA z dnia 28 października 2015 r. w sprawie II FSK 2141/13  (wyrok prawomocny) wynika, że „Dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, zwłaszcza wobec braku ustawowej definicyjnie tego terminu”.

Koszty reprezentacji

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 23 updof [2] oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 updop [3]  nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przykładem kosztów poniesionych na reprezentację będzie:

1) świąteczne spotkanie z kontrahentami w lokalu połączone z ich udziałem w koncercie okolicznościowym

W podobnej sprawie wypowiedział się NSA . W wyroku  z dnia 28 marca 2017 r. (II FSK 536/15)  wyraził następujący pogląd: „nie może zatem budzić wątpliwości, że wydatki poniesione na występy artystyczne zaproszonych gości specjalnych kształtują przede wszystkim wizerunek firmy, powodują pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby, do których ten przekaz jest kierowany. (…) Możliwość zaś zaoferowania tego dobra przez spółkę wpływa na tworzenie lub poprawę wizerunku firmy na zewnątrz ale nie przekłada się, w wymiarze opisanym w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, bezpośrednio na reklamę i promocje konkretnego produktu lub usługi”.[4]

2) spotkanie kontrahentów w restauracji w celu planów współpracy na rok przyszły

WSA w Warszawie uważa, że „wydatki na spotkania biznesowe w restauracjach, a dokładnie na spożywane tam posiłki i napoje, jako skierowane do kontrahentów (potencjalnych kontrahentów), stanowią koszty reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. Służą bowiem stworzeniu odpowiedniego wizerunku gospodarza jako podmiotu gościnnego, dbającego o uczestników spotkania, stosującego się do przyjętych zwyczajów, szanującego te zwyczaje” (wyrok WSA z dnia 30 listopada 2010 r., III SA/Wa 837/10 ).

3) przekazanie przez firmę wybranym kontrahentom drobnych zestawów upominkowych zakupionych w jednym ze sklepów sieciowych

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej w dniu 25 kwietnia 2017 r. interpretacji indywidualnej (ILPB3/423-307/11/12/17-S/EK)  uznał, że „drobne prezenty przekazywane wybranym kontrahentom podczas dwustronnych spotkań, nieopatrzone logo Spółki stanowią wydatki na reprezentację, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów”. Istotne jest bowiem, że  „Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych”.

Wydając niniejszą interpretację Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił uwagę na  prawomocne orzeczenie NSA z dnia 10 lutego 2010 r. (II FSK 1472/08) zgodnie z którym jeżeli klientom „wręczane są upominki nie zawierające oznaczeń (logo) skarżącej Spółki, ale oznaczenia sprzedawanych przez nią produktów innych firm, prawidłowa jest konstatacja, iż nie ma to na celu reklamowania firmy skarżącej, ale podniesienia jej prestiżu i utrwalanie dobrego wizerunku w oczach kontrahentów. Jest to więc reprezentacja (…)”.

Podsumujmy …

Wydatki na reprezentację to wydatki jakie przedsiębiorca  ponosi w celu wykreowania pozytywnego wizerunku firmy. Koszty reprezentacji nie stanowią  kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej  w Poznaniu „ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu obdarowanych, okoliczności wręczania prezentów itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie”. [5]

Organ podatkowy za koszty reprezentacji uznaje także kosztowne prezenty dla kontrahentów, mimo, że zostaną opatrzone logo firmy.  Potwierdza to Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 stycznia 2014 r., (sygn. IPPB5/423-837/13-4/JC): „wydatki o wyższej wartości oznaczone logo Spółki, które nie spełniają przedmiotowej definicji reklamy stanowią wydatki na reprezentację, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, i jako takie nie mogą zostać zarachowane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów”.

Podstawa prawna:

• art. 23 ust. 1 pkt 23 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jedn.: Dz.U. 2016.2032)
• art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych  (tekst jedn.: Dz.U. 2016. 1888)

Źródło:

1. Wyrok NSA z dnia 28 października 2015 r. ,  II FSK 2141/13 http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/227604374A  
2. Wyrok NSA  z dnia 2 lutego 2010 r., II FSK 1472/08 –http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/64C60A7FB2
3. Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2010 r. , II FSK 1472/08 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/64C60A7FB2
4. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010 r., III SA/Wa 837/10 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/1B0816BC3B
5. Interpretacja indywidualna sygn. ILPB3/423-307/11/12/17-S/EK wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 25 kwietnia 2017 r. – https://interpretacje-podatkowe.org/koszty-uzyskania-przychodow/ilpb3-423-307-11-12-17-s-ek
6. Interpretacja indywidualna sygn. PPB5/423-837/13-4/JCwydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 14 stycznia 2014 r. – https://interpretacje-podatkowe.org/koszty-uzyskania-przychodow/ippb5-423-837-13-4-jc

Objaśnienie:

[1] Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010 r., III SA/Wa 837/10

[2] Updof – Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jedn.: Dz.U. 2016.2032)

[3] Updop – Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych  (tekst jedn.: Dz.U. 2016. 1888)

[4] Wyrok NSA  z dnia 28 marca 2017 r., II FSK 536/15

[5] Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 marca 2012 r., sygn. ILPB3/423-589/11-4/JG

Stan prawny na 22 grudnia 2017 roku

Wanda Książek

Jeżeli macie Państwo pytania, dotyczące treści powyższego artykułu zapraszamy do skorzystania z porad, naszej Kancelarii https://lexagit.pl/porady-prawne/

POLECAMY UWADZE: