Strona główna Aktualności Prawo konsumenckie 2017: Odstąpienie od umowy zawartej na odległość (3)

Prawo konsumenckie 2017: Odstąpienie od umowy zawartej na odległość (3)

5 maja 2017

2954

W poprzednich artykułach opublikowanych pod linkami:

została omówiona kwestia odstąpienia przez konsumenta od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Przypomnijmy: Konsument może odstąpić od niniejszej umowy w terminie 14 dni kalendarzowych. Zakupiony towar zwraca przedsiębiorcy w terminie 14 dni od dnia odstąpienia od umowy. Może dla własnej wygody odesłać go wraz z odstąpieniem od umowy, ale nie ma takiego obowiązku prawnego. Odsyłany towar może być przez konsumenta sprawdzony pod względem jego przydatności, nie musi być w opakowaniu producenta wraz z paragonem lub fakturą VAT.

Poniższy artykuł omawia obowiązki przedsiębiorcy związane z odstąpieniem przez konsumenta od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorca zwraca koszt towaru oraz jego dostawę w jedną stronę

Zgodnie z dyspozycją art. 32 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (tekst jedn. Dz.U. 2017.683) w sytuacji, gdy konsument odstąpi od umowy przedsiębiorca ma obowiązek niezwłocznie, nie później w terminie 14 dni od dnia otrzymania oświadczenia o odstąpieniu od umowy zwrócić mu wszystkie otrzymane od niego płatności tj. pełny koszt towaru plus koszt jego dostawy. Zwrot płatności następuje w taki sam sposób w jaki dokonał go konsument, chyba że wyrazi on zgodę na inną formę zwrotu. W literaturze prawniczej podkreślono, że: „Jeżeli (…) konsument dokonał płatności za pomocą tzw. przelewu natychmiastowego, to zwrot może nastąpić także przelewem bankowym w systemie Elixir, ponieważ będzie to sposób zapłaty o tych samych właściwościach, czyli taki sam sposób w rozumieniu art. 32 ust. 2”.[1]

Jeżeli konsument płacił „(…) gotówką przy odbiorze towaru u przedsiębiorcy lub za pobraniem, właściwym dla zwrotu sposobem jest płatności jest płatność gotówką. (…) a miejscem spełnienia świadczenia będzie (…) miejsce zamieszkania konsumenta. Oczywiście przedsiębiorca (…) może (…) skorzystać z przekazu pocztowego, który polega na wypłacie konsumentowi gotówki przez listonosza”.[2]

Najtańsza forma dostawy towaru

Przedsiębiorca zwraca koszt dostawy towaru wybierając najtańszy sposób jego wysyłki zgodny z regulaminem prowadzonego sklepu internetowego. Powyższe wynika z treści art. 33 niniejszej ustawy.

Przykład:

Konsument zamówił w sklepie internetowym przedsiębiorcy X towar na kwotę 80 zł. Z trzech sposobów dostawy towaru tj. przesyłki kurierskiej (20 zł), odbioru paczki w urzędzie pocztowym (12 zł), listu poleconego (10 zł), wybrał dostawę towaru przez kuriera. Za towar zapłacił 100 zł, w tym 20 zł za przesyłkę wykonując przelew ze swojego rachunku bankowego. W przypadku odstąpienia od umowy przedsiębiorca powinien mu zwrócić na jego rachunek bankowy równowartość towaru plus koszt najtańszej jego dostawy, czyli w sumie 90 zł .

Ważne!

Jeżeli przedsiębiorca dopuszcza odbiór osobisty towaru wtedy art. 33 ustawy „(…) nie ma zastosowania, (…) konsument odbiera rzecz sam lub przez wskazaną przez siebie osobę lub samodzielnie wybiera i wysyła przewoźnika”. [3]

Klauzule niedozwolone

Przedsiębiorcy popełniają wiele błędów w związku ze zwrotem płatności w przypadku, gdy konsument odstępuje od umowy.

Przedsiębiorca nie może zatem :

1) obciążać konsumenta kosztami odesłania towaru: numer wpisu 6928, data wpisu 20 marca 2017 r. : „Klient ponosi koszty przesyłki towaru „w obie strony” tj. przesyłka do klienta i przesylka do Sklepu.”- wyrok SOKiK z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt XVII AmC 1834/16,

2) obciążać konsumenta zwrotem kosztów wysyłki, gdy była ona darmowa: numer wpisu: 6647, data wpisu: 30 września 2016 r.: „W przypadku zwrotu towaru, Klient ponosi koszty za transport w obie strony. W przypadku „darmowej wysyłki”, faktyczny koszt wysyłki ponoszony przez Centrum Sportu „MAX” jest przenoszony na Klienta wg pełnych stawek transportowych” – wyrok SOKiK z dnia 12 października 2016 r., sygn. akt XVII AmC 32895/13,

3) pobierać żadnych dodatkowych opłat związanych ze zwrotem płatności: numer wpisu 6844, data wpisu 31 stycznia 2017 r.: „Od ceny towaru zwracanego odliczane są koszty, jakie sklep musi ponieść w związku ze zwrotem pieniędzy”– wyrok SOKiK z dnia 27 września 2016 r., sygn. akt XVII AmC 958/16,

4) wydłużać terminu zwrotu dokonanych płatności oraz narzucać sposób ich zwrotu: numer wpisu: 6693, data wpisu: 29 listopada 2016 r.: „Sklep gwarantuje zwrot kwoty równej cenie zamówionych produktów. Pieniądze zostaną oddane, zgodnie z powyższą ustawą, w ciągu 14 dni roboczych, wyłącznie na konto wskazane przez Klienta.” – wyrok SOKiK z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. akt XVII AmC 20833/13.

Podstawa prawna:

– art. 32 – 33 Ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (tekst jedn. Dz.U. 2017.683)

Objaśnienia

[1] Chomiczewski W. [w:] Namysłowska M., Lubasz D. (red.), Ustawa o prawach konsumenta Komentarz, Warszawa 2015, s. 284

[2] Tamże, s. 285

[3] Templin-Kaczmarek B.[w:] Templin- Kaczmarek B, Stec P., Szostek D. (red) , Ustawa o prawach konsumenta Kodeks cywilny (wyciąg), Warszawa 2014, s. 172