Jak wynika z komunikatu ze strony internetowej Trybunału Konstytucyjnego w dniu 29 lipca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie rozpoznał pytania prawne dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych i dochodów z nieujawnionych źródeł.
Trybunał po rozpoznaniu sprawy orzekł, że art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 84 i art. 217 Konstytucji.
Przepis ten traci moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.
Przypomnieć trzeba, że w zakresie dotyczącym stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się już w roku poprzednim tj. w 18 lipca 2013r., w sprawie o sygn. SK 18/09. Wydane wówczas rozstrzygnięcie pozostawało analogiczne do ostatniego tj. TK uznał, że art. 20 ust. 3 Ustawy narusza zasadę określoności przepisów prawa wywodzoną z art. 2 Konstytucji.
Jak wynika z treści w/w komunikatu „Trybunał Konstytucyjny podzielił pogląd wyrażony w wyroku o sygn. SK 18/09, że kwestionowane przez sądy pytające wyrażenia użyte w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. są niejasne i nieprecyzyjne. Na ich podstawie nie można jednoznacznie ustalić definicji „przychody ze źródeł nieujawnionych” i „przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach”. W konsekwencji Trybunał stwierdził, że zaskarżony przepis nie spełnia wymagań legislacyjnych przewidzianych dla przepisów podatkowych. W świetle zasad wynikających z art. 84 i art. 217 konstytucji, ustawodawca powinien jasno i zrozumiale zdefiniować pojęcia „przychody ze źródeł nieujawnionych” i „przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach”, w ten sposób, aby podatnik mógł w sposób precyzyjny określić treść ciążących na nim obowiązków daninowych”.
Zaznaczyć jednak należy, że Trybunał Konstytucyjny orzekł o odroczeniu terminu utraty mocy obowiązującej art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. o 18 miesięcy, tak aby ustawodawca miał możliwość wprowadzenia zmian legislacyjnych. Oznacza to jednak dla podatników inny potencjalny negatywny skutek, w postaci możliwości prowadzenia przez ten okres czasu postępowań podatkowych w oparciu o w/w przepis.
TK wskazał przy tym tylko, że „Organy administracyjne i sądy, interpretując oraz stosując art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., powinny jednak kierować się wskazówkami dotyczącymi tego przepisu wynikającymi z wyroku o sygn. SK 18/09 oraz z wyroku w niniejszej sprawie i nadawać im znaczenie zgodne z Konstytucją”.
WW.
