W dniu 3 września 2014 r. ukazała się interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/415-709/14/KW), w której organ podatkowy zajął się częstą w praktyce praktyką odpracowywania przez dłużników – lokatorów długów wobec spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot czy Gminy.
W interpretacji tej stwierdzono, że takie „odrabianie” długów nie rodzi po stronie dłużnika – wykonującego ustalone prace przychodu do opodatkowania – wynikającego ze zwolnienia go z obowiązku zapłaty np. zaległego czynszu czy innych opłat.
Z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej wystąpiła spółka zajmująca się administrowaniem oraz zarządzaniem nieruchomościami stanowiącymi gminny zasób mieszkaniowy. Dla umożliwienia spłaty przez lokatorów zaległych należności pieniężnych na rzecz Gminy oraz dla poprawienia wyników windykacji, podjęta została decyzja o dopuszczeniu możliwości regulowania zobowiązań w formie świadczeń niepieniężnych. Dla realizacji tych planów założono zawarcie stosownych umów i porozumień pomiędzy stronami regulujących kwestie spłaty. Wnioskodawca powołał się przy tym na treść art. 453 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenia, zobowiązanie wygasa.
Dla wyjaśnienia – instytucja powołana w przepisie wskazanym to instytucja prawa cywilnego określana jako datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania), której istotą jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania (np. wynikającego z zaległości czynszowych), poprzez spełnienie przez dłużnika (lokatora) za zgodą wierzyciela (wspólnoty, spółdzielni, spółki) świadczenia innego, niż określone w treści pierwotnej umowy. W takiej sytuacji dochodzi do wygaśnięcia zobowiązania, tak jakby wygasło ono poprzez zwykłe wykonanie tzn. poprzez zapłatę określonych środków pieniężnych. Podkreślić jednak w tym miejscu należy, że skutek w postaci wygaśnięcia zobowiązania ma miejsce dopiero w przypadku rzeczywistego wykonania świadczenia przez dłużnika.
Wnioskodawca uzasadnił przy tym w swoim wniosku, że „w ocenie Wnioskodawcy, wszelkie spłaty długów są dla dłużników obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu świadczenia pracy w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka nie ma więc obowiązku wystawienia informacji PIT-8C”.
W odpowiedzi Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdził słuszność tez podatnika, uznając że skorzystanie z instytucji datio in solutum nie powoduje po stronie dłużnika przychodu do opodatkowania odpowiadającego wartości wygasłego w ten sposób zobowiązania.
WW
https://digiartia.com/product/legal-power-law-firm-html-template/
https://digiartia.com/product/justitia-multiskin-lawyer-legal-wordpress-theme/