Niższy VAT – dobra informacja dla klubów fitness

Funkcjonujące na rynku kluby fitness miały dotychczas problem w ustaleniem właściwej stawki podatku VAT dla świadczonych przez sobie usług. Zamieszanie wynikało z nieprecyzyjnego brzmienia zapisów załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (tekst jednol. Dz. U. 2011 nr 177, poz. 1054 ze zm.), wprowadzającego obniżoną do 8% stawkę podatku VAT na określone towary i usługi – a zasadniczo niejasności zapisu pkt. 186 ww. załącznika. Zgodnie z jego treścią stawka obniżona miała być stosowana do „Pozostałych usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”. Największe wątpliwości budziło sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu”. Organy podatkowe interpretowały przedmiotowy zapis jako prowadzący do zastosowania stawki 8% wyłącznie do usługi obejmującej faktyczne wejście klienta do klubu i zapewnienie biernego uczestniczenia w usłudze związanej z rekreacją tj. „przebywania, oglądania i słuchania”. – tak Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 15 maja 2014 r. ITPP1/443-196/14/BS.

Inne podejście do tej kwestii w ostatnim okresie czasu przejawiały sądy administracyjne, a głównie NSA – co ostatecznie doprowadziło do wydania przez Ministra Finansów interpretacji ogólnej z dnia 2 grudnia 2014 r. (sygn. PT1/033/32/354/LJU/14), w której stwierdził m.in., że:

1)     „pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182–186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię” czy do parku rozrywki) por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I FSK 311/13. Dodać należy, że co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. centrum rekreacyjne, w którym są różne „strefy”: basen do pływania – jedna strefa, baseny rekreacyjne obejmujące m.in. zjeżdżalnie, „sztuczną rzekę” itp. – druga strefa, siłownia i sale do ćwiczeń grupowych – trzecia strefa) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

2)     Jednocześnie należy zauważyć, że w ww. wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: „(…) sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową.” (pkt 4.5 uzasadnienia).

Z zacytowanej powyżej interpretacji wynika, zatem, że zajęcia fitness, aerobik, ale także np. korzystanie z sauny tj. takie świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą w skład usług rekreacyjnych powinny podlegać obniżonej stawce podatku VAT. Z kolei stawka podstawowa powinna być stosowana do usług dodatkowych tj. prowadzących np. do sprzedaży odżywek, suplementów czy napojów dla klientów klubu, czy też do usług instruktora.  

GM.