Strona główna Ogólna Niejasny przepis dotyczący opłaty targowej niezgodny z Konstytucją

Niejasny przepis dotyczący opłaty targowej niezgodny z Konstytucją

862
PODZIEL SIĘ

W wyroku z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. K 7/08, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest niezgodny z art. 2 w zw. z art. 217 Konstytucji.

Zaskarżony przepis stanowi element regulacji dotyczących opłaty targowej. Zgodnie z jego brzmieniem opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.

Przedstawione zagadnienie zostało rozpoznane przez Trybunał Konstytucyjny na skutek wniosku Rady Miejskiej w Rzgowie o stwierdzenie niezgodności art. 15 ust. 2a przywołanej ustawy z art. 2 Konstytucji, statuującym zasadę demokratycznego państwa prawnego. Jej elementem jest zasada określoności prawa, wyrażająca postulat, zgodnie z którym przepisy powinny być formułowane w sposób na tyle jasny, aby adresat mógł bez trudu ustalić konsekwencje prawne swojego postępowania.

Zaskarżonemu przepisowi zarzucono brak jasności i precyzji, a także wewnętrzną sprzeczność, prowadzącą do nieusuwalnych w drodze wykładni problemów związanych z jego stosowaniem. Wnioskodawca podkreślił, że przepis ten poprzez swą niejednoznaczną treść wywołuje stan niepewności prawa, czego dowodem są rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Trybunał Konstytucyjny uznał zasadność przedstawionych zastrzeżeń. Wskazał, że wykładnia art. 15 ust. 2a prowadzi do sprzecznych rezultatów, zaś próba jego ujęcia w taki sposób, by był zrozumiały w powszechnym odbiorze społecznym nie jest możliwa. Świadczy o tym fakt, że wieloletnia praktyka stosowania tego przepisu w orzecznictwie sądowym nie doprowadziła do jego jednolitej interpretacji. W ocenie Trybunału konieczność zapewnienia jasności w przypadku przepisów dotyczących stosowanej na masową skalę opłaty targowej nie powinna budzić wątpliwości.

Zaskarżony przepis utraci moc obowiązującą z upływem 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw, który to okres ma służyć parlamentowi do sformułowania nowego brzmienia tej regulacji.

Autor: Bartosz Pawelczyk, aplikant radcowski