Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 15zq ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o COVID- 19 [1] świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych. Świadczenie postojowe przysługuje wtedy, gdy przestój w prowadzeniu działalności gospodarczej wystąpił z powodu pandemii koronawirusa.
Na temat świadczenia postojowego pisaliśmy w artykułach:
Tarcza antykryzysowa 2.0 – świadczenie postojowe dla przedsiębiorców
Postojowe na kolejny okres – jak uzyskać?
Decyzje odmowne – świadczenie postojowe dla wspólników spółek osobowych
Wspólnicy spółek osobowych otrzymują z ZUS decyzje odmawiające przyznania im świadczenia postojowego na podstawie art. 15zv ustawy o COVID- 19 w powiązaniu z art. art. 83 ust. 1 i 2 ustawy systemowej [2].
„Sytuacja taka uznawana jest w odczuciu osób, którym odmówiono świadczenia postojowego, za dyskryminującą i niesprawiedliwą” – czytamy w interpelacji poselskiej nr 9300 z 2020 r. skierowanej do ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w sprawie odmowy świadczenia postojowego dla wspólnika spółki osobowej, tzn. wspólnika spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki partnerskiej.
O co zapytał poseł?
Poseł zadał pytanie: Czy wspólnik spółki osobowej spełniający wszystkie warunki do otrzymania świadczenia postojowego, a przede wszystkim będący osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, nie powinien otrzymać prawa do świadczenia postojowego?
Stanowisko resortu pracy w sprawie świadczenia postojowego dla wspólników spółek osobowych
Resort pracy wyjaśnił:
- „Definicja przedsiębiorcy, zawarta w art. 4 Prawa przedsiębiorców stanowi, że przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej”.
- „Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwana dalej ustawą systemową, nie reguluje kwestii związanych z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej, a jedynie wskazuje m.in. na zasady podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym wskazanych w niej podmiotów, w tym wspólników spółek osobowych”.
- Stąd też „(…) W przypadku natomiast osób, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt. 4 ustawy systemowej (tj. wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej), ww. ustawa nie uzależnia podlegania tych osób ubezpieczeniom społecznym od prowadzenia działalności przez wskazane spółki. Wskazuje zatem, że tytułem do podlegania ubezpieczeniom społecznym jest sam status osoby, o której mowa w art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej”.
… i podsumował
„Wspomniany wyżej art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej – dla potrzeb podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym – wyraźnie rozróżnia wspólników spółek osobowych jako kategorię odrębną od osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, co w konsekwencji oznacza, że wspólnicy nie mogą być traktowani jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 6 pkt 1 ww. ustawy. Pozostaje to w ścisłym związku z uregulowaniami ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, z przepisów której wynika, że spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową, zaś każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką”.
Sprawdź:
Formy prawne prowadzenia działalności gospodarczej: Spółka jawna (1)
Źródło: Sejm RP: https://www.sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/interpelacja.xsp?documentId=2A607DE55EC9C9F4C12585BA0024703C
Wiemy jednak, że wielu wspólników spółek osobowych złożyło odwołania od negatywnych decyzji ZUS, zatem zobaczymy jak do tego tematu będą podchodziły sądy.
Objaśnienie:
[1] ustawa o COVID-19: Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020. 374, z późn. zm.)
[2] ustawa systemowa: Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. 2020. 266).
Stan prawny na dzień 25 sierpnia 2020 roku
Wanda Książek – współpracownik Portalu