Czy jest możliwe wyznaczenie granic miedzy pojęciami „reklama” i „reprezentacja”? Na to pytanie odpowiedział Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku wydanym w dniu 18 października 2017 r. w sprawie o sygnaturze II FSK 2538/15.
Reprezentacja i reklama – pogląd w orzecznictwie
Termin „reprezentacja” i „reklama” nie posiadają swojej definicji legalnej w obowiązujących przepisach podatkowych. Z pomocą przychodzi orzecznictwo sądów administracyjnych.
„Celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach/usługach i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia. Polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki/oznakowania produktu lub producenta/, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu /do korzystania z usługi”. [1]
Reprezentację natomiast stanowi tworzenie wizerunku firmy na zewnątrz, czyli „każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia”. [2]
Pisaliśmy o tym w dwóch artykułach:
Reklama i reprezentacja, czym są w prawie podatkowym (1) – https://lexagit.pl/reklama-reprezentacja-czym-sa-prawie-podatkowym-1/
Reklama i reprezentacja: Wydatki świąteczne przedsiębiorcy a koszty podatkowe 2017 (3) – https://lexagit.pl/reklama-reprezentacja-wydatki-swiateczne-przedsiebiorcy-a-koszty-podatkowe-2017-3/
Orzeczenie NSA – Stan faktyczny
Wyrok NSA wydany w dniu 18 października 2017 r. zapadł w następującym stanie faktycznym:
Spółka z o.o. jest dystrybutorem środków ochrony roślin. W ramach prowadzonej działalności „organizuje akcje promocyjno-reklamowe, (-) spotkania w gospodarstwach rolnych, w których używane są środki ochrony roślin Spółki (-). Ich celem jest „promowanie asortymentu Spółki przez unaocznienie efektów stosowania oraz możliwość bezpośredniej weryfikacji skuteczności działania preparatów”. Akcje takie są dostępne dla osób zainteresowanych. Osoby biorące w nich udział otrzymują oprócz materiałów informacyjnych tj. ulotek, folderów, i katalogów „także gadżety/ prezenty/upominki”, których wartość „nie przekracza kwoty od kilku/kilkunastu do kilkuset złotych, przy czym materiały te mogą być, lecz nie zawsze są, opatrzone logo Spółki”. Mają też zapewniony poczęstunek (z wyłączeniem napojów alkoholowych).
… wniosek do organu podatkowego
Spółka miała wątpliwości czy wydatki na materiały reklamowe przekazywane uczestnikom akcji reklamowej będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Złożyła zatem do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacja indywidualna). Zdaniem Spółki „wydatki poniesione na materiały reklamowe i zapewnienie poczęstunku (cateringu) jej uczestnikom, będą mogły, bez względu na ich wysokość, być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”.
Przeczytaj także:
Interpretacja przepisów prawa podatkowego (1) – https://lexagit.pl/interpretacja-przepisow-prawa-podatkowego-1/
… stanowisko organu podatkowego
W interpretacji indywidualnej (Znak: IPPB5/423-837/13-4/JC) wydanej w dniu 14 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający z upoważnienia Ministra Finansów „zaznaczył, że wydatki polegające na przekazaniu materiałów reklamowych o niskiej wartości jednostkowej, oznaczonych logo Spółki i wręczanych masowo klientom bądź potencjalnym klientom opisanej akcji reklamowej, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (-) jako wydatki spełniające definicje reklamy. Natomiast wydatki o wyższej wartości oznaczone logo Spółki, które nie spełniają definicji reklamy stanowią wydatki na reprezentację, (-) i jako takie nie mogą zostać zarachowane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Podkreślił też, że wydatków na materiały reklamowe nie zawierających logo Spółki, nie można traktować jako wydatków o charakterze reklamowym, gdyż stanowią wydatki na reprezentację i nie stanowią kosztu uzyskania przychodów (-)”.
…droga odwoławcza
Spółka nie zgodziła się z wydaną interpretacją podatkową i wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. [3] W wydanym wyroku WSA uznał skargę za zasadną oraz „podkreślił, że oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu”. Od wydanego wyroku organ skarbowy złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA).
Stanowisko NSA
W wyroku wydanym w dniu 18 października 2017 r. NSA uznał, że „w przypadku reprezentacji, tak również w odniesieniu do reklamy, brak jest w przepisach podatkowych legalnej definicji tych pojęć” stąd też „istnieje zasadnicza trudność w oddzieleniu tych dwóch sfer aktywności przedsiębiorców, opartych na zobiektywizowanych i precyzyjnych kryteriach”.
NSA powrócił do stanowiska organu podatkowego stwierdzając, iż przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stan faktyczny powinien zawierać kryteria pozwalające na rozgraniczenie wydatków na reprezentację od wydatków na reklamę. Do kryteriów tych Minister Finansów nawiązał także w skardze kasacyjnej wskazując, iż powinny nimi być: wartość przekazywanych prezentów, okoliczności ich wręczania, krąg podmiotów obdarowanych oraz opatrzenie produktów logo Spółki”. Co ważne, „cel wydatku określa sam podatnik, natomiast organy podatkowe są uprawnione do jego weryfikacji w ramach analizy tych wydatków pod kątem możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów”.
NSA podzielił stanowisko organu skarbowego twierdząc, że „istnieje niewątpliwa różnica pomiędzy materiałem reklamowym z logo firmy o wartości kilku złotych, a takim przedmiotem o wartości kilkuset złotych. O ile zatem w tym pierwszym przypadku nie ma wątpliwości, że przekazany został upominek spełniający funkcje reklamową, tak nie można tego powiedzieć o tym drugim przypadku”.
Zgodnie ze stanowiskiem NSA „wzrost wartości wręczanych prezentów powoduje przesunięcie akcentów z reklamy na reprezentację. (-) Wprawdzie nie ma możliwości wyznaczenia ściśle określonej wartościowo granicy między reklamą a reprezentacją, ale nie jest też tak, (-) że wartość rzeczy w ogóle nie ma znaczenia dla prawnego zakwalifikowania takich przekazań. (-) Przy wartościach kilkusetzłotowych, a zwłaszcza jeżeli prezenty nie są opatrzone logo Spółki, (-) można już mieć uzasadnione wątpliwości, czy chodzi jeszcze o prezentację, propagowanie i zachętę do nabywania konkretnych wyrobów Spółki, czy już jednak o kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki wobec obecnych i potencjalnych klientów”.
NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Źródło: Wyrok NSA z dnia 18 października 2017 r. , II FSK 2538/15 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FDC008FCB5 (orzeczenie prawomocne)
Objaśnienie:
[1] Wyrok NSA oz. we Wrocławiu z dnia 14 listopada 2002 r., I SA/Wr 4097/01 – http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/FE5696BB48 (dostęp w dniu 11 czerwca 2018 r.)
[2] Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., II FSK 702/11
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/E48CB4A571 (dostęp w dniu 11 czerwca 2018 r.)
[3] Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2015 r., III SA/Wa 1630/14 http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/48CD6B86BF (dostęp w dniu 11 czerwca 2018 r.
Wanda Książek – współpracownik Portalu
Zapraszamy do kontaktu z Kancelarią, jeśli ten artykuł Państwa zainteresował lub potrzebują Państwo więcej informacji.
